De zusters bespreken een zaak die in het teken stond van de satanic panic: De West Memphis Drie. De plaats West Memphis in de Amerikaanse staat Arkansas kwam volledig op de kop te staan na de vondst van de lichamen van drie jongetjes. De politie kwam al snel op het spoor van drie lokale tieners te zitten en dachten daarmee de daders te hebben opgepakt. Maar, zijn de drie tieners schuldig of niet?

Waarschuwing: In deze aflevering wordt de brute moord van drie kinderen besproken. Voor luisteraars die moeite hebben met dit onderwerp is het aan te raden om deze aflevering over te slaan.

Muziek: Netherworld Shanty van Kevin MacLeod.

• 

• 

Op pad

Op 5 mei 1993 kwam de 8-jarige Michael Moore na schooltijd gekleed in zijn Boy Scouts uniform op de fiets aan bij het huis van zijn vriendje, de 8-jarige Stevie Branch. Stevie had net een nieuwe fiets van zijn ouders gekregen en wilde deze dolgraag uitproberen. Michael vroeg aan Pam, Stevie’s moeder, of het goed was dat ze een eindje zouden rondfietsen. Pam vond dit prima zolang Stevie om kwart voor 5 weer thuis zou zijn, want dan begon haar dienst in het restaurant waar ze werkte. Michael beloofde aan Pam dat ze op tijd thuis zouden zijn en Pam zag vervolgens hoe Stevie en Michael op hun fietsen samen wegreden. Het was toen half 4 ‘s middags.

Niet veel laten werden Michael en Stevie samen met de eveneens 8-jarige Chris Byers gespot door verschillende buurtbewoners. Chris had zelf geen fiets, maar had wel een skateboard bij zich. Ook stond hij regelmatig achterop de fiets bij één van zijn vriendjes. Het drietal trok er graag samen op uit, maar Michael werd vaak als de leider  van de groep omschreven. Ondanks dat Michael aan Pam Hobbs had beloofd dat Stevie om kwart voor 5 thuis zou zijn, werden de jongens door verschillende familieleden en buurtbewoners tussen 5 uur en kwart voor 7 ’s avonds buiten op straat gespot, op verschillende plekken.

Voor het laatst gezien

Mark Byers, Chris z’n geadopteerde vader, heeft Chris rond 10 voor half 6 gezien toen hij wegging om zijn andere zoon op te halen bij de rechtbank (in verband met een getuigenverklaring). Volgens Byers was Chris op de straat aan het skateboarden wat van hem niet mocht. Hij heeft Chris daarom fysiek gestraft door hem te slaan met de gesp van zijn riem. Melissa Byers, Chris’ biologische moeder, zag Chris om half 6 onder de carport het een en ander opruimen toen ze thuiskwam van werk. 

Michael’s moeder Dana Moore heeft de jongens rond 6 uur gezien en zag dat ze richting Robin Hood Hills gingen. Volgens haar stond Chris toen achterop Michaels fiets. De Robin Hood Hills was een stuk bos met daarin sloten en moerasachtig water. Aan de zuidkant grensde het direct aan een woonbuurt, dat is de kant waar de jongens zijn gespot. Aan de noordkant liep de snelweg en aan de westkant zat een tankstation met een grote parkeerplaats. Om het stuk bos in te gaan moest je over een grote pijp heen om zo het moerasachtige water over te steken. Kinderen en tieners gingen hier vaak heen om te spelen en te drinken, tot ongenoegen van hun ouders.

Michael’s zus Dawn was nog achter de jongens aangegaan om ze naar huis te sturen, maar het lukte niet om hun in te halen. Ze heeft later aan de politie verteld dat ze drie jongens, een met lichte huidskleur, twee met donkere huidskleur, alle drie tiener, uit de bossen zag komen. Ze claimde dat deze drie jongens hebben geprobeerd drugs aan haar te verkopen.

Naast de familieleden waren de jongens ook door buurtbewoners buiten op straat gespot. Deze getuigenverklaringen spreken elkaar regelmatig tegen qua tijdstippen, locaties en met hoeveel de jongens waren.

Het officiële tijdstip van de verdwijning ligt tussen 6 en half 7 ’s avonds. Het is daarom interessant dat het meerendeel van de ooggetuigen Chris rond dat tijdstip ergens anders plaatsen dan Michael en Stevie. Verder heeft niemand de jongens letterlijk het bos in zien gaan, maar gingen ze die kant op. Één ooggetuige heeft de drie jongens tussen half 6 en 6 gesproken en zag dat ze allemaal een slaapzak bij zich hadden. De jongens hadden gezegd dat ze gingen kamperen in het bos. 

Zoektocht

Chris Byers werd om 10 over 8 officieel als vermist verklaard. Michael Moore werd om 6 voor half 10 als vermist opgegeven en Stevie Branch een minuut later, om 5 voor half 10. Pam had pas door dat Stevie vermist was toen ze klaar was met werken die avond. Haar man en tevens stiefvader van Stevie, Terry Hobbs, claimde ook dat hij Stevie de hele avond niet heeft gezien.

De ouders van de jongens gingen met familie en vrienden direct op zoek zodra ze doorhadden dat ze vermist waren. Ze hebben toen ook in de Robin Hood Hills gezocht. Twee politie agenten hebben tijdens hun late dienst op 5 mei ook meegeholpen met zoeken.

Het Search en Rescue team begon pas de volgende dag in de vroege uren met hun zoektocht. Dit kwam volgens de politie volgens een fout in het rapporteren van de vermiste jongens. De politie heeft zelf ook in de ochtend op 6 mei de Robin Hood Hills weer doorzocht, inclusief het bijhorende gebied Blue Beacon Woods. 

Gevonden

Ondanks de zoektochten werden de naakte lichamen van de drie jongens pas op 6 mei 1993 in de middag gevonden in het Blue Beacon Woods gedeelte van de Robin Hood Hills. Rond kwart voor 2 ’s middags werd het lichaam van Michael als eerste gevonden in een afwateringssloot. 8 meter verderop werden de lichamen van Chris en Stevie gevonden. Bij alle drie de jongens waren de polsen vastgebonden aan de enkels met vermoedelijk hun eigen schoenveters. Rond 4 uur werden de lichamen door de politie uit de greppel verwijderd en kwam de lijkschouwer ter plekke aan. 

De lichamen van de jongens zijn dus naakt gevonden, maar er was wel kleding aanwezig op het plaats delict. Iemand heeft kleding met stokken in het modder geduwd. De politie kwam hier pas achter toen ze de sloten waarin de jongens zijn gevonden hebben laten draineren. Deze stokken zijn overigens pas 2 maanden later opgenomen als bewijsmateriaal, ondanks dat op één van de stokken een stuk van een t-shirt zat. 

Over de kleding die de politie heeft gevonden: Vijf sokken en twee paar ondergoed ontbrak. De politie heeft wel de broeken van alle jongens gevonden en het Cub Scout shirt en pet van Michael Moore. De twee andere shirts die ze hadden gevonden waren niet de shirts die Chris en Stevie op de dag van de verdwijning aan hadden.

• 

• 

Bewijsmateriaal

De kleding bevatte geen sporen van bloed en lieten verder weinig tekens van een worsteling zien. Op één van de broeken is wel een vlek gevonden wat mogelijk sperma kan zijn, maar mogelijk ook niet. Vanwege het water en modder was het niet mogelijk om hier nog een DNA-monster uit te halen. Verder had Michael Moore blijkbaar vezels van een deken in zijn hand, maar niemand weet waar dit vandaan kwam.

Op het plaats delict of in de buurt ervan is verder het volgende gevonden: Een plastic pillenflesje met sigaretten, een tas met kleding en twee scheermessen, een katoenen touw en messen, en een schroevendraaier die vastzat in de modder en recht omhoog uitstak. Daarnaast zijn er ook haren en vezels gevonden.

Er werden zowel schoenafdrukken als vingerafdrukken gevonden die niet van de jongens waren. Zo werden er twee verschillende afdrukken gevonden van tennisschoenen, maar hier kon geen goed gipsafgietsel van worden gemaakt. Ook werden er vingerafdrukken in het modder gevonden, maar deze konden niet goed vergeleken worden met andere vingerafdrukken.

De fietsen van Stevie en Michael zijn overigens ook door de politie gevonden, maar het skateboard van Chris is nooit opgenomen als bewijsmateriaal in de zaak. Het is onbekend of het wel of niet is gevonden. De fietsen zijn trouwens pas twee maanden na vondst getest op DNA materiaal of vingerafdrukken, wat niks heeft opgeleverd.

Verwondingen en doodsoorzaak

Op het plaats delict werden er geen sporen van bloed gevonden, maar er zijn wel testen met luminol gedaan. Volgens deze testen zouden de jongens zijn vermoord op de plek waar ze zijn gevonden. Luminol is alleen niet erg betrouwbaar, omdat het ook kan op lichten wanneer het in contact komt met andere dingen dan bloed, bijvoorbeeld ijzer en uitwerpselen. Ook een nieuwe test waarbij de grond can het plaats delict werd getest was niet doorslaggevend. 

De officiële doodsoorzaak van Stevie en Michael is verdrinking, ondanks dat de klappen die ze op hun hoofd hebben gekregen genoeg was om hun te doden. Chris is overleden aan meerdere wonden. Op de lichamen van de jongens werden meerdere breuken, kneuzingen, schaafwonden, krassen en snijwonden gevonden. Michael had 63 verwondingen, Chris had er 62 en Stevie had er 21. Bij het lichaam van Chris ontbraken de genitaliën en de zijkant van Stevie’s gezicht zat vol met wonden in de vorm van een halve maan en andere rare patronen.

Het was lastig om vast te stellen of de jongens seksueel misbruikt zouden zijn, omdat de lichamen in het water zijn gevonden. Volgens de eerste medisch onderzoeker was dit mogelijk wel het geval vanwege verwondingen aan de oren en mond van de jongens, het uitzetten van de anus (gebeurd vaker in het water) en blauwe plekken op het bovenbeen van Chris. Op de lichamen van Stevie en Michael werden zelfverdediging wonden gevonden, maar op dat van Chris niet.

Er is veel gedoe geweest rondom wat nou het tijdstip zou zijn geweest dat de jongens zijn komen te overlijden. Dat is ook niet gek, want het tijdstip van overlijden vaststellen is een lastig stukje wetenschap dat vrij subjectief kan zijn. De eerste medische onderzoeken heeft toegegeven dat hij niet zeker was van het tijdstip dat hij heeft opgegeven, wat volgens hem destijds tussen 1 en 5 uur ’s nachts zou zijn geweest. Een andere medische onderzoeker heeft hier later tussen 6 en 9 uur ’s avonds op 5 mei van gemaakt. Een andere expert heeft vastgesteld dat het rond half 9 ’s avonds zou moeten zijn geweest.

Politie onderzoek

Het politie onderzoek wordt vandaag de dag nog steeds veel besproken, want het rammelt aan alle kanten. De politie van West Memphis was helemaal niet goed uitgerust voor een onderzoek als deze. Ze hadden weinig ervaring met het onderzoeken van moorden, laat staan een drievoudige kindermoord waarbij de emoties extreem hoog zijn. Daarnaast hadden ze te weinig personeel om de grote stroom aan informatie dat binnenkwam aan te kunnen. 

De politie heeft als onderdeel van het onderzoek creditcard bonnetjes opgevraagd bij het tankstation dat vlakbij het plaats delict zat, maar deze waren incompleet. Er zaten veel gaten qua tijd in de opgevraagde creditcard bonnetjes en ook in de meldingen van het dagelijks verkeer dat stopt bij het tankstation. Heel vreemd, aangezien het tankstation altijd alles grondig bijhield behalve blijkbaar op de avond dat de drie jongens zijn vermoord.

In de dagen na de drievoudige moord is de politie bij 526 woningen langsgegaan om informatie te verzamelen. Hier is heel weinig uit voortgekomen: Het meerendeel van de ondervraagden heeft geen informatie gegeven of is het antwoord niet van geregistreerd. Slechts 17 mensen hebben uiteindelijk uitvoerige informatie gegeven. Gek genoeg zijn de buurten waarin Chris, Michael en Stevie woonden niet grondig onderzocht en ondervraagd. De buren van de familie Hobbs zijn bijvoorbeeld helemaal niet geïnterviewd. 

Politie interviews

Dit geldt eigenlijk ook voor de directe familieleden van de slachtoffers. Mark Byers is de enige die een lange verklaring heeft afgegeven. Melissa Byers is maar kort geïnterviewd. Pam Hobbs en Dana Moore zijn niet echt geïnterviewd, maar hebben meer een kort gesprek gehad met de politie op 10 mei. Pam en Terry Hobbs zijn pas in 2007 voor het eerst echt geïnterviewd door de politie. Terry heeft voor die tijd nooit met de politie gepraat. Todd Moore heeft alleen aan de politie de kleur van de portemonnee van zijn zoon doorgegeven, maar hij is ook de enige van de familieleden die een waterdichte alibi heeft omdat hij op zakenreis was.

Het is natuurlijk vreemd dat de politie de directe familieleden niet meteen heeft geïnterviewd, dat is iets wat je als eerste hoort te doen. Ze hadden aan de families gevraagd om een lijstje met namen door te geven van mogelijke verdachten, en het ene lijstje werd wel nog wel enigszins onderzocht maar met de andere lijstjes werd helemaal niks gedaan.

Er zijn uiteindelijk maar een paar vriendjes van de jongens geïnterviewd. Docenten, de conciërge van hun school en hun Club Scout leider zijn wel geïnterviewd maar werden niet opgenomen in de lijst van potentiële verdachten. Dit ondanks dat de Club Scout leider ontzettend inconsistent was zijn interview, maar hier heeft de politie nooit verder onderzoek naar gedaan.

Op zoek naar verdachten

De politie had in het begin een lijst met potentiële verdachten die bestond uit drie verschillende types: Mensen die tijdelijk door het gebied trokken, tieners waarvan werd gedacht dat ze betrokken waren bij een sekte en bekende kindermisbruikers. Één van de onderzoekers had aan het begin van het onderzoek een profiel van de dader opgesteld waarin verklaart werd dat de dader waarschijnlijk een tiener of begin twintig zou zijn.

De lijst met potentiële verdachten werd al ingekort op basis van het wel of niet slagen van een polygrafische test. Oftewel een ordinaire leugendetector. Iets wat overigens totaal niet betrouwbaar is. Er waren verschillende verdachten die de test hadden gefaald waardoor zij hoger op de lijst kwamen te staan.

Verdachte waarnemingen

Er zijn verschillende verdachte waarnemingen doorgegeven aan de politie, maar ik behandel er maar een paar. LG Hollingsworth was een tiener die op 5 mei rond half 11 ’s avonds samen met een paar andere tieners was gespot bij een wasserette. Volgens de ooggetuige hadden ze modder en bloed op hun kleding.

Verschillende kinderen, waaronder meerdere vriendjes van Chris Byers, claimden dat ze een week voor de moorden regelmatig werden achtervolgd door een wit busje. Ook de broer van Chris, Ryan, beaamde dit – evenals verschillende volwassenen.

De manager van het tankstation claimde dat hij rond half 9 ’s avonds een vuurwapen af heeft horen gaan in het bos. Ryan, de broer van Chris, hoorde ook rond 9 uur een vuurwapen af gaan in dat gebied. Hij was daar op dat moment met zijn vrienden aan het zoeken naar de jongens. 

Satanische sekte

De focus kwam al vrij snel te liggen op tieners waarvan werd gedacht dat ze betrokken waren bij een sekte. In de notities van politieagent James Sudbury, geschreven ergens in mei 1993, staat dat hij de dag na het vinden van de lichamen van de drie jongens een gesprek had met jeugdofficier Steve Jones. Uit dit gesprek bleek dat beide mannen van mening waren dat de moorden tonen bevatte van een ritueel offer.

De satanic panic heeft een grote rol gespeeld in deze zaak. Gedurende de jaren ’80 en ‘90 heerste er paniek in de Verenigde Staten waarbij veel mensen werden beschuldig van satanisch ritueel misbruik, ondanks dat hier nooit bewijs voor is gevonden. West Memphis lag in de biblebelt, waardoor het vatbaar was voor de satanic panic. En deze paniek werd alleen maar aangewakkerd door Vicki en Aaron Hutcheson. 

Aaron Hutcheson was een 8-jarig jongetje die goed bevriend was met Chris, Michael en Stevie. In meerdere interviews met de politie claimde Aaron dat hij meerdere keren sekteleden heeft zien samenkomen in de Robin Hood Hills. Deze sekteleden droegen veel zwart, hadden seks met elkaar en vermoorden dieren. Volgens Aaron zijn Chris en Michael hier ook getuige van geweest. De politie nam de claims van Aaron van het begin af aan heel erg serieus.

Aaron’s moeder Vicki Hutcheson kreeg daarom van de politie de opdracht om op onderzoek uit te gaan. Zo kwam de focus al snel te liggen op een verdachte wiens naam op maar liefst twee lijsten stond met potentiële sekteleden: de 18-jarige Damien Echols. Ook jeugdofficier Steve Jones noemde Damien als persoon die nog wel eens in staat zou kunnen zijn om een ritueel offer uit te brengen. In de weken na de moorden papte Vicki wat aan met Damien. Ze claimde onder andere dat Damien en een andere tiener, de 17-jarige Jessie Misskelley, haar op 19 mei 1993 naar een bijeenkomst van de sekte meegenomen, zogenaamd voor een orgie.

De drie tieners

De politie kwam dus al vrij snel op het spoor van Damien Echols te zitten. Daarna kwam ook al snel Damien’s beste vriend, de 16-jarige Jason Baldwin, in beeld. Via Vicki Hutcheson werd de connectie gelegd met Jessie Misskelley. De term West Memphis Three refereert overigens naar deze drie tieners en niet naar drie vermoorde kinderen.

Damien Echols werd gezien als de leider van het trio. Hij was een vroegtijdige schoolverlater en een opvallende verschijning met zijn zwarte kleding, grote legerkisten, tatoeages en trenchcoats. Hij had interesse in het occulte en werd door zijn moeder omschreven als iemand die zichzelf slimmer vond dan anderen waardoor hij weinig respect had voor anderen. Veel mensen, waaronder zijn jeugdofficier, dachten dat Damien lid was van een sekte. Het kan zijn dat Damien deze geruchten zelf heeft aanwakkerd.

Damien’s familie was totaal niet hecht en meerder mensen claimen dat er een vorm van misbruik plaats zou hebben gevonden, ook al ontkend Damien hier slachtoffer van te zijn geweest. Al met al was hij een jongen met een verontrustend verleden en mentale problemen. Nadat hij heeft gezegd dat hij zelfmoord wilde plegen werd hij opgenomen in een ziekenhuis, hier werd hij omschreven als depressief en teruggetrokken. In het verleden was hij wel eens fysiek agressief tegen klasgenoten en zijn moeder maakte zich zorgen over zijn woede. Uiteindelijk kreeg Damien de diagnose dat hij depressief was en een bipolaire stoornis had, iets waar hij overigens medicatie voor kreeg en in therapie ging.

Damien werd door veel mensen gezien als een koudbloedige psychopaat, maar door andere juist als een verkeerd begrepen goth die altijd op zoek was naar aandacht. Hoe dan ook, het is bekend dat Damien veel heeft gelogen over dingen met betrekking tot deze zaak. Het is wel opvallend dat Damien’s kenmerkende trenchcoat ineens was verdwenen na de moorden maar het was niet ingediend als bewijsmateriaal. Er werd beweerd dat Damien vlak na de moorden over informatie beschikte die hij alleen kon weten als hij erbij betrokken was geweest, maar het is onduidelijk of dit nou wel echt het geval was.

Jason Baldwin was Damien’s beste vriend. Samen met Damien is hij wel eens opgepakt voor vandalisme en winkeldiefstal, maar hij deed het ook goed op school. Hij haalde hoge cijfers en had aanleg voor tekenen. Hij en Damien hadden veel dezelfde interesses en luisterden naar dezelfde muziek.

Jessie Misskelley was net als Damien ook een vroegtijdige schoolverlater. Hij zou een reputatie hebben gehad vanwege zijn slechte humeur en neiging om betrokken te raken bij gevechten. Jessie heeft toegegeven in het verleden drugs te hebben gebruikt en benzine te hebben geïnhaleerd. Ook schijnt het dat hij veel alcohol dronk. Volgens Damien waren hij en Jason niet goed bevriend met Jessie,. Damien heeft ook geclaimd dat ze Jessie helemaal niet kenden, maar er is bewijs dat ze elkaar al wel kenden voor de moorden.

De alibi’s

De tieners hadden alledrie geen goede alibi. Jessie claimde dat hij op 5 mei tot etenstijd aan het werk was voor een dakdekker bedrijf, maar zijn werkgever had hem rond lunchtijd naar huis gebracht. Er waren meerdere mensen die claimden Jessie te hebben gezien aan het einde van de middag tot ongeveer etenstijd, maar dit is ook weer door meerdere mensen ontkracht. Jessie claimde dat hij in de avond naar een worstelwedstrijd was, iets wat door meerdere mensen zowel werd beaamd als werd tegengesproken. Uiteindelijk is er geen hard bewijs voor het plaatsvinden van deze worstelwedstrijd.

Meerdere mensen hebben Damien en Jason samen gezien aan het einde van de middag. Veel mensen claimden dat ze Damien op bepaalde tijdstippen op bepaalde plekken hebben gezien, maar veel hiervan is ook weer ontkracht. De tijdstippen van de waarnemingen wisselt enorm. Opvallend is dat Damien’s moeder familievriendin Susan Sanders voor de arrestatie van Damien had gebeld om haar eraan te herinneren dat de familie Echols bij haar op bezoek is geweest op 5 mei. De belangrijkste alibi van Damien was uiteindelijk dat hij op de avond van de moorden met verschillende vriendinnen gebeld zou hebben, maar ook hier is geen hard bewijs voor.

Ook Jason claimde dat hij in de middag samen met Damien en Damien’s vriendin Domini was, zowel bij hem thuis als op andere plekken. In de avond zou hij naar Walmart zijn geweest met een vriend, maar ook dit kon niet bewezen worden. Uiteindelijk kon niemand bevestigen waar Jason precies was op de dag van de moorden.

Het hielp niet mee dat Damien en Jessie beiden faalden bij de leugendetector test, maar Jason weigerde mee te werken aan een polygrafische test.

Jessie’s bekentenissen

Op 3 juni 1993 heeft Jessie meerdere keren een bekentenis afgelegd bij de politie, maar niet alle bekentenissen zijn toen opgenomen met een audiorecorder. Naar aanleiding van deze bekentenissen zijn Damien en Jason diezelfde dag nog opgepakt. In de loop der tijd heeft Jessie meerdere keren bekend tegenover verschillende personen, waaronder ook tegen zijn eigen advocaat en ook nadat hij al terecht was gesteld. Tegen de bezwaren van zijn advocaat in heeft hij ook bekend tegenover de aanklager. 

De bekentenissen van Jessie zijn voor velen óf het bewijs dat de drie tieners onschuldig óf juist dat ze schuldig zijn. In der loop der tijd zijn er details veranderd, weggelaten of toegevoegd aan de bekentenissen maar de kern is telkens hetzelfde: Jesse, Damien en Jason gingen naar het bos waar Damien de drie vermoorde jongens naar zich toe roept. Damien valt als eerste de jongens aan en Jason springt hem bij. Jason is verantwoordelijk voor de meest brute aanvallen met een mes. Damien en Jason zouden de jongens seksueel hebben misbruikt. Michael Moore probeerde weg te rennen, maar Jessie greep hem vast. De drie jongens zijn in het water gegooid, maar Jessie ging eerder weg waardoor hij niet alles heeft gezien. In de bekentenissen wordt ook vaak gesproken over de sekte waar de drie tieners lid van zouden zijn.

Verschillende belangrijke details klopten niet, waaronder het tijdstip waarop Jessie in zijn eerste bekentenis claimde dat het misdrijf plaats zou hebben gevonden. Volgens Jessie was dit namelijk in de ochtend, maar toen waren Chris, Michael en Stevie gewoon op school. Op tape is te horen hoe de politie hem stuur richting het juiste tijdstip. Ook claimde Jessie eerst dat Chris was verwond aan zijn billen, maar hij stelde zijn antwoord bij naar genitaliën nadat de politie hem die kant op stuurde.

Maar er zijn ook details die wel kloppen. Hij was namelijk goed bekend met de plaats van het delict. Hij wist ook te vertellen dat de jongens waren ontkleed voordat ze werden aangevallen. Verder wist hij dat Stevie verwondingen had aan zijn gezicht en dat Michael’s lichaam wat verderop lag dan dat van Stevie en Chris. Ook vertelde hij dat hij whisky had gedronken van een specifiek merk en dat hij de fles ergens neer had gegooid. Deze fles is later gevonden door de politie.

Jessie heeft meerdere keren dingen gezegd die wel klopten en die niet klopten. Van sommige dingen wordt gedacht dat de politie Jessie richting het goede antwoord stuurde, van andere dingen heeft Jessie zelf geclaimd dat hij bewust gelogen heeft. Al met al heeft hij altijd geclaimd dat Damien en Jason de grootste daders waren en hij de minste bijdrage had geleverd. Hij claimde wel dat hij verantwoordelijk was voor het verwonden van Michael Moore. Opvallend is dat Jessie voor een periode na de moorden werd omschreven als ontzettend emotioneel. 

Het strafproces

Het proces tegen Jessie Misskelley vond plaats van 26 januari tot en met 4 februari 1994 en werd apart gehouden van Damien en Echols vanwege de bekentenissen die centraal stonden. Een belangrijk onderdeel van het proces tegen Jessie was dat hij mentaal te incapabel zou zijn om berecht te worden. In 1989 was zijn IQ 74 en in 1993 was het 72, wat valt onder de categorie zwak begaafd. Er zijn mensen die denken dat Jessie zich bij de IQ test in 1993 dommer heeft voor gedaan dan hij was.

Het proces tegen Damien Echols en Jason Baldwin vond plaats van 28 februari tot en met 18 maart 1994. Er zijn heel erg veel mensen die hebben geclaimd dat Damien, Jason of Jessie de moorden tegen hun heeft bekend, maar de volgende getuigen zijn opgeroepen: 

• Een mede gevangene van Jason, Michael Carson, claimde dat Jason tegen hem had gezegd dat hij het bloed uit de penis van één van de kinderen had gezogen. Carson’s dokter heeft later toegegeven dat Carson deze informatie misschien van hem had opgepikt. Carson heeft later toegegeven dat hij verslaafd was aan drugs rond de tijd van zijn getuigenis.
• Een groep van meisjes die claimen dat ze Damien hebben horen opscheppen over de moorden bij een softbal wedstrijd. De meeste meisjes hebben dit via via gehoord, maar vijf meisjes claimden het met hun eigen oren te hebben gehoord. Volgens de veldbeheerder is Damien meerdere keren aanwezig geweest bij een wedstrijd. De meiden zijn pas naar de politie gestapt met hun claims nadat ze Damien’s foto op tv zagen voorbij komen in verband met zijn arrestatie.

Tijdens het proces werd het volgende fysieke bewijs aangedragen: 

• Er werd blauw kaarsvet gevonden op het shirt van één van de slachtoffers. Dezelfde kleur kaarsvet werd ook gevonden op een boek van Damien en werd ook gefotografeerd in de trailer van de vriendin van Damien.
• Er zijn rode rayonvezels gevonden op het shirt van één van de slachtoffers. Dit kwam op een microscopisch level overeen met vezels gevonden op de badjas van Jason’s moeder. De aanklager claimde dat de vezels via secundaire overdracht van de badjas op het shirt van het slachtoffer zijn beland. Er werden ook verschillende groene vezels gevonden die een match zouden zijn met vezels gevonden op Damien’s kleding. Bij latere nieuwe testen bleek dit geen match te zijn geweest. 
• Er werden verschillende menselijke haren gevonden op de slachtoffers die niet van de slachtoffers zijn waren: Haren in de veters waarmee Michael Moore en Chris Byers zijn vastgebonden, een haar op de gevonden Cub Scout pet, een Afro Amerikaanse haar in het laken waarmee het lichaam van Chris Byers werd getransporteerd, en een geverfde haar in het laken waarmee het lichaam van Stevie Branch bedekt werd. Één specifieke haar kwam overeen met 7% van de inwoners van West Memphis, waaronder Damien Echols. Een andere haar kwam niet overeen met de slachtoffers en de tieners of andere verdachten.
• Er zijn drie verschillende soorten knopen gebruikt bij het vastbinden van de slachtoffers wat er volgens de aanklager op zou wijzen dat er drie daders zouden zijn. Alle drie de knopen waren simpel en makkelijk uit te voeren.
• Er werd bloed gevonden op een shirt van Jessie waarvan het bloedtype overeenkwam met zowel Jessie als slachtoffer Michael Moore.

Iets wat de aanklager niet heeft aangedragen bij het proces tegen Damien en Jason is DNA dat werd gevonden op een ketting in Damien’s huis. Er zijn foto’s waarop te zien is dat Jason de ketting heeft gedragen. Er zijn twee bloed spetters gevonden en dit bloed was consistent met 11% van de bevolking. Het bloedtype kwam overeen met zowel Jason en Damien als één van de slachtoffers. Ook werd de gevonden fles Evan Williams whisky niet aangedragen als bewijs ondanks dat dit fysieke bewijs is dat de bekentenis van Jessie onderbouwd. 

Getuige Narlene Hollingsworth claimde dat ze samen met haar familie Damien en zijn vriendin Domini om half 10 ’s avonds in de buurt van het plaats delict heeft gezien op 5 mei 1993. Narlene kende Domini erg goed en herkende Damien aan zijn opvallende zwarte kleding. De aanklager claimde dat ze Jason Baldwin zouden hebben gezien in plaats van Damien. 

Het moordwapen

Vanwege het ontbreken van de genitaliën van Chris Byers en de wonden aan het gezicht van Stevie Branch focuste de aanklager zich op een mes als moordwapen. Dit zou het mes van Jason Baldwin zijn geweest, dat in november 1993 werd opgedoken in een meer achter de trailer waarin hij woonde. Het lemmet was 9 centimeter lang en het had een handgreep van 5 centimeter. Volgens de fabrikant ging het om een vrij standaard mes, maar volgens één van de medische onderzoekers kwamen de verwondingen op de lichamen van de slachtoffers overeen met dit type mes.

Er werd geen bloed, vingerafdrukken of iets anders gevonden op het mes. In Jessie’s bekentenis claimde hij dat Jason een zakmes van 15 centimeter bij zich had, iets wat dus niet overeen komt met het gevonden mes. Volgens Jason’s moeder was het mes al in het meer gegooid voordat de moorden plaatsvonden, iets wat door verschillende mensen werd beaamd. Verder heeft het team dat het mes heeft gevonden toegegeven dat ze niet het hele meer hebben doorzocht naar moordwapens en dat het duidelijk was dat het meer als plek werd gebruikt waarin afval werd gedumpt.

Wel of geen ritueel misbruik?

Ook bij het strafproces heeft de satanic panic een rol gespeeld. Zo heeft de aanklager een occult expert Dale Griffis laten getuigen, ondanks dat zijn diploma van een waardeloze online school komt. De rechter vond dat zijn getuigenis alsnog toelaatbaar was. Volgens Griffis bevatte de moorden attributen van het occulte omdat de ze plaats hebben gevonden op een afgelegen plek, bij volle maan en de slachtoffers waren vastgebonden en in het water zijn gelegd. Dit laatste zou een belangrijk onderdeel zijn van wiccan rituelen. Daarnaast was 5 mei een week voor een prominente occulte feestdag, een vruchtbaarheidsfeest.

Tijdens het proces werd de focus ook gelegd op een occult boek dat Damien in zijn bezit had, the Book of Shadows. Daarnaast had hij een boek over een hoofdfiguur van de Salem heksenvervolging en de History of Magic geleend van de bibliotheek. Ook zijn tatoeages werden onder de loep genomen en net als wat van zijn schrijfsels. Overigens was Jason’s enige connecties met het occulte dat hij een zwart t-shirt droeg en bevriend was met Damien. 

In het proces tegen Jessie werd Vicki Hutcheson opgeroepen als getuige vanwege haar claims dat Jessie erbij was toen Damien haar meenam naar een sekte bijeenkomst. Ze werd niet opgeroepen als getuige tegen Damien en Jason. Haar zoon Aaron claimde pas na de arrestatie van de tieners dat de tieners betrokken zouden zijn geweest bij de sekte. Aaron is nooit opgeroepen als getuige. 

De verwondingen van Chris Byers en Stevie Branch zouden wijzen op satanisch ritueel misbruik. Echter beweren meerdere experts nu dat de verwondingen zijn veroorzaakt door dierlijke predatie. Waaronder bijtschildpadden die leven in het moerassige water in Robin Hood Hills. Ook zou er volgens huidige experts geen sprake zijn geweest van seksueel misbruik in verband met gebrek aan sperma in de orale en of anale holtes en zware verwondingen aan de anus. 

Het vonnis

Jason werd flink benadeeld doordat hij samen met Damien werd berecht. Het meeste bewijs was namelijk tegen Damien en niet persé tegen hem. Jason werd er vooral bij betrokken vanwege zijn vriendschap met Damien. Het hielp verder ook niet mee dat Damien zich ontzettend opvallend gedroeg tijdens de rechtszaak. Zo blies hij kusjes naar de familieleden van slachtoffers en behandelde hij alles als één grote grap.

De aanklager heeft Jason een deal aangeboden waarbij hij een gevangenisstraf van 40 jaar met kans op parool zou krijgen in ruil voor zijn getuigenis tegen Damien. Later werd dit veranderd naar 20 jaar met kans op parool. Dit heeft hij geweigerd.

De drie tieners werden allemaal schuldig bevonden. Jessie en Jason kregen levenslang en Damien werd ter dood veroordeeld. 

Publiciteit en alford plea deal

Deze zaak heeft ontzettend veel publiciteit gekregen, al helemaal nadat er meerdere HBO documentaires genaamd Paradise Lost werden gemaakt. (Notitie: Deze documentaires zijn ontzettend bevooroordeeld). Meerdere beroemdheden hebben zich ingezet voor het onschuld van Damian, Jason en Jessie. Waaronder Johnny Depp, Natalie Maines en Eddie Vedder. Ook na de veroordeling bleven de advocaten van Damian, Jason en Jessie zich voor hun inzetten. 

In 2003 trok Vicki Hutcheson haar verklaring, omdat de politie onder haar onder druk zou hebben gezet en gemanipuleerd zou hebben. In 2007 werd DNA dat was gevonden op het plaats delict opnieuw getest. Er werd geen match gevonden met Damian, Jason en Jessie. In 2008 werd bekend gemaakt dat de voorman van de jury heeft toegegeven dat hij de zaak voor het proces begon al had besproken met een advocaat en dat de jury de bekentenissen van Jessie hebben meegenomen in hun oordeel over Damien en Jason, ondanks dat dit niet als bewijsmateriaal mocht worden gezien. 

Op basis van dit alles werd een nieuw proces aangevraagd. Lang verhaal kort, dit heeft er toegeleid dat op 19 augustus 2011 Damien, Jason en Jessie vrijkwamen op basis van de Alford plea. Hiermee werd erkend dat de staat genoeg bewijs had om ze opnieuw te veroordelen als de zaak weer voor een rechter kwam, maar tegelijkertijd konden ze ook hun onschuld claimen.

Mogelijke andere verdachten

Volgens bekende FBI profiler John Douglas zou de dader een volwassene zijn met vermoedelijk een gewelddadige geschiedenis. Hij denk dat de dader alleen te werk is gegaan en dat hij georganiseerd en methodisch was. Hij zal waarschijnlijk een bekende van de slachtoffers zijn geweest en veel tijd hebben gestopt in het verstoppen van bewijsmateriaal. Hij denkt dat de dader in eerste instantie de slachtoffers wilde straffen maar te ver is gegaan.

• Mark Byers — Mark Byers was de focus van de eerste twee Paradise Lost documentaires. Hij had een lange criminele en gewelddadige geschiedenis. Na de moorden hebben de buren een contactverbod aangevraagd nadat hij hun kind had bedreigd. Byers heeft een lange geschiedenis met drugs, ook jaren na de moorden. Hiervoor heeft hij eind jaren ’90 vastgezeten. Byers had een mes in zijn bezit waar bloed op is gevonden dat overeen komt met het bloedtype van Chris. Het was ook opvallend dat Byers in begin 2000 zijn tanden heeft vervangen met een kunstgebit, vooral nadat vermoed werd dat op het lichaam van Stevie menselijke bijtwonden zat. Byers heeft altijd altijd een goede alibi gehad dat door meerdere mensen is bevestigd. Byers is jarenlang een tegenstander van Damien, Jason en Jessie geweest maar sinds ongeveer 2010 is hij ook overtuigd van hun onschuld. 
• Terry Hobbs — Bij het opnieuw testen van het DNA bleek de haar die gevonden was in de veters waarmee Michael Moore was vastgebonden niet inconsistent te zijn met dat van Terry Hobbs. Dit betekent dat Hobbs binnen een groep van 1.5% van de bevolking hoort van wie de haar kan zijn. Een andere haar had overeenkomsten met dat van een vriend van Hobbs, maar dat geldt voor 7% van de bevolking. Geen hard bewijs dus. Ook Hobbs schijnt een gewelddadig verleden te hebben. In de jaren na hun scheiding in 2004 begon Pam Hobbs te beschuldigen van verschillende soorten misbruik en betrokkenheid bij Stevie’s dood. Ook claimde ze dat hij Stevie’s zakmes in zijn bezit had na Stevie’s dood. Stevie had zijn zakmes altijd op zak en kon niet zonder. Hobbs alibi kwam onder vuur te liggen, maar het is nooit een sterke alibi geweest. Drie ooggetuigen claimen dat ze Terry hebben zien roepen naar de jongens om half 7 op de avond van de moorden. Dit zou betekenen dat hij één van de laatste personen is die de jongens levend heeft gezien. 
• Mr. Bojangles — Op de avond van de moorden werd rond half 9 een politieagent opgeroepen wegens een incident bij een Bojangles restaurant op ruim een kilometer afstand van het plaats delict. Volgens de manager was een zwarte gedesoriënteerde die onder het bloed zat het restaurant binnengekomen en had hij geprobeerd een zonnebril door te spoelen in het toilet. De politieagent heeft buiten het restaurant kort gezocht, maar is niet naar binnen geweest. Pas de volgende dag is de manager geïnterviewd, zijn er bloedmonsters verzameld en is de zonnebril meegenomen. De politie is de bloedmonsters kwijtgeraakt en er is verder niks met de zonnebril gedaan.

We gaan er waarschijnlijk nooit achterkomen wie nou de dader of daders zijn. Het kan ook gewoon een vreemde zijn geweest, gezien de Robin Wood Hills grenst aan een snelweg en tankstation met parkeerplaats. Het blijft natuurlijk wel vreemd dat Terry Hobbs gewoon nooit is ondervraagd door de politie. 

Gebruike bronnen

48 Hours: A Cry For Innocence (CBS, 2010), te zien via youtu.be/JS1yzjNjJGs.
The Forgotten West Memphis Three (Oxygen, 2020), te zien via oxygen.com/the-forgotten-west-memphis-three.
True Crime with Aphrodite Jones: West Memphis Three (Investigation Discovery, 2011), te zien via youtu.be/7T5NN6O0J98.
West Memphis Three: The Missing Pieces (Investigation Discovery, 2020), te zien via youtu.be/tUNqikVlaKM.

• callahan.mysite.com 
• en.wikipedia.org/wiki/West_Memphis_Three
• reddit.com/r/UnresolvedMysteries/comments/8vfmpt/the_west_memphis_three_a_comprehensive_overview/ 
• reddit.com/r/UnresolvedMysteries/comments/60ae4n/west_memphis_three_what_evidence_is_verified/ 
• reddit.com/r/UnresolvedMysteries/comments/4mw5nl/what_case_has_kept_you_up_at_nightdoesnt_sit_well/d41kjxq/